- 春雪·春雪满空来
- 公大笑乐。
- 林表明霁色,城中增暮寒。
- 轮台东门送君去,去时雪满天山路。
- 新年都未有芳华,二月初惊见草芽。
- 终南阴岭秀,积雪浮云端。
- 中军置酒饮归客,胡琴琵琶与羌笛。
- 惜秦皇汉武,略输文采;唐宗宋祖,稍逊风骚。
- 梅雪争春未肯降,骚人阁笔费评章。
- 北国风光,千里冰封,万里雪飘。
- 谢太傅寒雪日内集,与儿女讲论文义。
- 瀚海阑干百丈冰,愁云惨淡万里凝。
- 北风卷地白草折,胡天八月即飞雪。
- 俱往矣,数风流人物,还看今朝。
- 窗含西岭千秋雪,门泊东吴万里船。
- 应是天仙狂醉,乱把白云揉碎。
- 纷纷暮雪下辕门,风掣红旗冻不翻。
- 白雪却嫌春色晚,故穿庭树作飞花。
- 忽如一夜春风来,千树万树梨花开。
- 两个黄鹂鸣翠柳,一行白鹭上青天。
- 清平乐·画堂晨起
- 春雪
- 别有根芽,不是人间富贵花。
- 无闷·催雪
- 天山雪歌送萧治归京
- 还怕掩、深院梨花,又作故人清泪。
- 雾凇沆砀,天与云与山与水,上下一白。
- 将军狐裘卧不暖,都护宝刀冻欲断。
- 有梅无雪不精神,有雪无诗俗了人。
- 雪梅·其二
- 对雪·战哭多新鬼
- 雪
- 薛宝钗·雪竹
- 对雪
- 红林擒近·寿词·满路花
- 红林檎近·高柳春才软
- 上林春令·十一月三十日见雪
- 少年游·玉壶冰莹兽炉灰
- 东风第一枝·咏春雪
- 踏莎行·雪中看梅花
- 清平乐·雪
- 咏雪·微风摇庭树
- 咏雪
- 采桑子·塞上咏雪花
- 湖心亭看雪
- 沁园春·雪
- 咏雪/咏雪联句
- 绝句·两个黄鹂鸣翠柳
- 踏莎行·雪似梅花
- 山中雪后
- 阻雪
- 雪梅
- 白雪歌送武判官归京
- 终南望余雪 / 终南望残雪