- 水调歌头·昵昵儿女语
- 桓大司马闻而叹曰:昔年种柳,依依汉南。
- 洛阳花,梁园月,好花须买,皓月须赊。
- 感遇诗三十八首·其二
- 六王毕,四海一,蜀山兀,阿房出。
- 烹羊宰牛且为乐,会须一饮三百杯。
- 百川东到海,何时复西归?
[] [诗词名句]
- 山光悦鸟性,潭影空人心。
- 云来气接巫峡长,月出寒通雪山白。
- 黄花
- 春寒
- 野火烧不尽,春风吹又生。
- 竹批双耳峻,风入四蹄轻。
- 西风多少恨,吹不散眉弯。
- 好雨知时节,当春乃发生。
- 白玉堂前一树梅,为谁零落为谁开。
- 少壮不努力,老大徒伤悲!
[] [诗词名句]
- 兄女曰:未若柳絮因风起。
- 俄而雪骤,公欣然曰:白雪纷纷何所似?
- 即公大兄无奕女,左将军王凝之妻也。
- 呼儿将出换美酒,与尔同销万古愁。
- 无丝竹之乱耳,无案牍之劳形。
- 黄河之水天上来,奔流到海不复回。
- 何人不爱牡丹花,占断城中好物华。
- 露湿秋香满池岸,由来不羡瓦松高。
- 野竹攒石生,含烟映江岛。
- 公大笑乐。
- 霜禽欲下先偷眼,粉蝶如知合断魂。
- 我是梦中传彩笔,欲书花叶寄朝云。
- 陈王昔时宴平乐,斗酒十千恣欢谑。
- 秦人不暇自哀,而后人哀之;后人哀之而不鉴之,亦使后人而复哀后人也。
- 新叶初冉冉,初蕊新霏霏。
- 枝间新绿一重重,小蕾深藏数点红。
- 树犹如此,人何以堪!
- 唯有清风闲,时时起泉石。
- 兰若生春夏,芊蔚何青青。
- 何处浣纱人?
- 天生我材必有用,千金散尽还复来。
- 天生一个仙人洞,无限风光在险峰。
- 朔风如解意,容易莫摧残。
- 垂緌饮清露,流响出疏桐。
- 冲天香阵透长安,满城尽带黄金甲。
- 落尽梨花春又了。满地残阳,翠色和烟老。
- 暮色苍茫看劲松,乱云飞渡仍从容。
- 自有岁寒心。
- 牛渚矶绝壁临巨川,连峰势相向。
- 蜉蝣之羽,衣裳楚楚。
- 唯愿当歌对酒时,月光长照金樽里。
- 暗暗淡淡紫,融融冶冶黄。
- 细看来,不是杨花,点点是离人泪。
- 不知细叶谁裁出,二月春风似剪刀。
- 鹅,鹅,鹅,曲项向天歌。
- 何方可化身千亿,一树梅花一放翁。
- 人生得意须尽欢,莫使金樽空对月。
- 秦爱纷奢,人亦念其家。
- 五月榴花照眼明,枝间时见子初成。
- 度尽劫波兄弟在,相逢一笑泯恩仇。
- 秋丛绕舍似陶家,遍绕篱边日渐斜。
- 青天有月来几时?
- 好风凭借力,送我上青云。
- 淮水东边旧时月,夜深还过女墙来。
- 君不见,高堂明镜悲白发,朝如青丝暮成雪。
- 晓看红湿处,花重锦官城。
- 似花还似非花,也无人惜从教坠。
- 又送王孙去,萋萋满别情。
- 头上红冠不用裁,满身雪白走将来。
- 我家洗砚池边树,朵朵花开淡墨痕。
- 新竹高于旧竹枝,全凭老干为扶持。
- 天南地北双飞客,老翅几回寒暑。
- 不论平地与山尖,无限风光尽被占。