- 背若泰山,翼若垂天之云。
- 鹪鹩巢于深林,不过一枝;偃鼠饮河,不过满腹。
- 孔子东游,见两小儿辩斗,问其故。
- 宋之丁氏,家无井而出溉汲,常一人居外。
- 惠子谓庄子曰:魏王贻我大瓠之种,我树之成而实五石。
- 念奴娇·鸟儿问答
- 北冥有鱼,其名为鲲。
- 五石之瓠
- 金玉其外,败絮其中
- 楚人有涉江者,其剑自舟中坠于水。
- 为是其智弗若与?
- 太行、王屋二山,方七百里,高万仞。
- 日初出大如车盖,及日中则如盘盂,此不为远者小而近者大乎?
- 有屠人货肉归,日已暮,欻一狼来,瞰担上肉,似甚垂涎,随尾行数里。
- 一儿曰:我以日始出时去人近,而日中时远也。
- 鲲鹏展翅,九万里,翻动扶摇羊角。
- 夫列子御风而行,泠然善也。
- 惠子谓庄子曰:吾有大树,人谓之樗。
- 宋有狙公者,爱狙,养之成群,能解狙之意;狙亦得公之心。
[] [诗词名句]
- 上古有大椿者,以八千岁为春,八千岁为秋。
- 河曲智叟亡以应。
- 一毛不拔
- 叶公好龙
- 鹏之背,不知其几千里也,怒而飞,其翼若垂天之云。
- 孔子东游,见两小儿辩日,问其故。
- 不论平地与山尖,无限风光尽被占。
- 采得百花成蜜后,为谁辛苦为谁甜。
- 一儿以日初出远,而日中时近也。
- 楚有养狙以为生者,楚人谓之狙公。
- 有鹦鹉飞集他山,山中禽兽辄相爱。
- 余尝谓,读书有三到,谓心到,眼到,口到。
- 楚人养狙