- 征蓬出汉塞,归雁入胡天。
- 野径云俱黑,江船火独明。
- 意欲捕鸣蝉,忽然闭口立。
- 鸟宿池边树,僧敲月下门。
- 辛苦遭逢起一经,干戈寥落四周星。
- 劝君莫惜金缕衣,劝君惜取少年时。
- 随意春芳歇,王孙自可留。
- 莫笑农家腊酒浑,丰年留客足鸡豚。
- 京口瓜洲一水间,钟山只隔数重山。
- 故人具鸡黍,邀我至田家。
- 李白乘舟将欲行,忽闻岸上踏歌声。
- 晴川历历汉阳树,芳草萋萋鹦鹉洲。
- 日暮乡关何处是?烟波江上使人愁。
- 黄鹤一去不复返,白云千载空悠悠。
- 寒雨连江夜入吴,平明送客楚山孤。
- 两岸青山相对出,孤帆一片日边来。
- 应怜屐齿印苍苔,小扣柴扉久不开。
- 蓬山此去无多路,青鸟殷勤为探看。
- 桃花潭水深千尺,不及汪伦送我情。
- 月出惊山鸟,时鸣春涧中。
- 长恨春归无觅处,不知转入此中来。
- 造化钟神秀,阴阳割昏晓。
- 遥知兄弟登高处,遍插茱萸少一人。
- 粉骨碎身全不怕,要留清白在人间。
- 随风潜入夜,润物细无声。
- 岱宗夫如何?齐鲁青未了。
- 渭城朝雨浥轻尘,客舍青青柳色新。
- 九曲黄河万里沙,浪淘风簸自天涯。
- 草长莺飞二月天,拂堤杨柳醉春烟。
- 等闲识得东风面,万紫千红总是春。
- 谁言寸草心,报得三春晖。
- 城阙辅三秦,风烟望五津。
- 遥知不是雪,为有暗香来。
- 碧玉妆成一树高,万条垂下绿丝绦。
- 危楼高百尺,手可摘星辰。
- 竹外桃花三两枝,春江水暖鸭先知。
- 洛阳亲友如相问,一片冰心在玉壶。
- 日出江花红胜火,春来江水绿如蓝。
- 烟笼寒水月笼沙,夜泊秦淮近酒家。
- 朝辞白帝彩云间,千里江陵一日还。
- 飞流直下三千尺,疑是银河落九天。
- 问渠那得清如许?为有源头活水来。
- 独在异乡为异客,每逢佳节倍思亲。
- 水光潋滟晴方好,山色空蒙雨亦奇。
- 千山鸟飞绝,万径人踪灭。
- 人闲桂花落,夜静春山空。
- 黄河远上白云间,一片孤城万仞山。
- 窗含西岭千秋雪,门泊东吴万里船。
- 不识庐山真面目,只缘身在此山中。
- 海内存知己,天涯若比邻。
- 劝君更尽一杯酒,西出阳关无故人。
- 日照香炉生紫烟,遥看瀑布挂前川。
- 王师北定中原日,家祭无忘告乃翁。
- 秦时明月汉时关,万里长征人未还。
- 商女不知亡国恨,隔江犹唱后庭花。
- 锄禾日当午,汗滴禾下土。
- 春风得意马蹄疾,一日看尽长安花。
- 离离原上草,一岁一枯荣。
- 故人西辞黄鹤楼,烟花三月下扬州。
- 慈母手中线,游子身上衣。
- 天阶夜色凉如水,卧看牵牛织女星。
- 朱雀桥边野草花,乌衣巷口夕阳斜。
- 春种一粒粟,秋收万颗子。
- 蒌蒿满地芦芽短,正是河豚欲上时。
- 春蚕到死丝方尽,蜡炬成灰泪始干。
- 愿君多采撷,此物最相思。
- 欲把西湖比西子,淡妆浓抹总相宜。
- 春城无处不飞花,寒食东风御柳斜。
- 白日依山尽,黄河入海流。
- 少小离家老大回,乡音无改鬓毛衰。