- 四美具,二难并。
- 陈涉乃立为王,号为张楚。
- 风情张日,霜气横秋。
- 一壶浊酒喜相逢。
- 时运不齐,命途多舛。
- 岁寒,然后知松柏之后凋。
- 陈涉世家(节选)
- 卫庄公娶于齐东宫得臣之妹,曰庄姜。
- 竹批双耳峻,风入四蹄轻。
- 孟尝高洁,空余报国之情;阮籍猖狂,岂效穷途之哭!
- 十旬休假,胜友如云;千里逢迎,高朋满座。
- 管仲既任政相齐,以区区之齐在海滨,通货积财,富国强兵,与俗同好恶。
- 扶苏以数谏故,上使外将兵。
- 诚宜开张圣听,以光先帝遗德,恢弘志士之气,不宜妄自菲薄,引喻失义,以塞忠谏之路也。
- 我生待明日,万事成蹉跎。
- 至唐李渤始访其遗踪,得双石于潭上,扣而聆之,南声函胡,北音清越,桴止响腾,余韵徐歇。
- 关山难越,谁悲失路之人;萍水相逢,尽是他乡之客。
- 此曲只应天上有,人间能得几回闻。
- 吾闻二世少子也,不当立,当立者乃公子扶苏。
- 今诚以吾众诈自称公子扶苏﹑项燕,为天下唱,宜多应者。
- 虽董之以严刑,震之以威怒,终苟免而不怀仁,貌恭而不心服。
- 陈胜曰:天下苦秦久矣。
- 胡人不敢南下而牧马,士不敢弯弓而报怨。
- 先帝不以臣卑鄙,猥自枉屈,三顾臣于草庐之中,咨臣以当世之事,由是感激,遂许先帝以驱驰。
- 游人虽未盛,泉而茗者,罍而歌者,红装而蹇者,亦时时有。
- 始皇既没,余威震于殊俗。
- 何夜无月?
- 藉第令毋斩,而戍死者固十六七。
- 物华天宝,龙光射牛斗之墟;人杰地灵,徐孺下陈蕃之榻。
- 信而见疑,忠而被谤,能无怨乎?
- 锦城丝管日纷纷,半入江风半入云。
- 胜地不常,盛筵难再;兰亭已矣,梓泽丘墟。
- 白发渔樵江渚上,惯看秋月春风。
- 挽弓当挽强,用箭当用长。
- 天高地迥,觉宇宙之无穷;兴尽悲来,识盈虚之有数。
- 折戟沉沙铁未销,自将磨洗认前朝。
- 诸陈王故人皆自引去,由是无亲陈王者。
- 乃使蒙恬北筑长城而守藩篱,却匈奴七百余里。
- 二世元年七月,发闾左谪戍渔阳,九百人屯大泽乡。
- 吴广以为然。
- 雄州雾列,俊采星驰。
- 赠花卿
- 吏禄三百石,岁晏有余粮,念此私自愧,尽日不能忘。
- 昔时人已没,今日水犹寒。
- 江雨霏霏江草齐,六朝如梦鸟空啼。
- 梁园日暮乱飞鸦,极目萧条三两家。
- 山阴道士如相见,应写黄庭换白鹅。
- 明日复明日,明日何其多!
- 青山依旧在,几度夕阳红。
- 潦水尽而寒潭清,烟光凝而暮山紫。
- 胜败兵家事不期,包羞忍耻是男儿。
- 此地别燕丹,壮士发冲冠。
- 徐文长传(版本二)
- 文长为山阴秀才,大试辄不利,豪荡不羁。
- 惜秦皇汉武,略输文采;唐宗宋祖,稍逊风骚。
- 一往情深深几许?深山夕照深秋雨。
- 北国风光,千里冰封,万里雪飘。
- 好读书,不求甚解;每有会意,便欣然忘食。
- 鸟宿池边树,僧敲月下门。
- 江东子弟多才俊,卷土重来未可知。
- 千里黄云白日曛,北风吹雁雪纷纷。
- 俱往矣,数风流人物,还看今朝。
- 东风不与周郎便,铜雀春深锁二乔。
- 滚滚长江东逝水,浪花淘尽英雄。
- 武能网纺缴,檠弓弩,于靬王爱之,给其衣食。
- 孤月沧浪河汉清,北斗错落长庚明。
- 世人若被明日累,春去秋来老将至。
- 受任于败军之际,奉命于危难之间,尔来二十有一年矣。
- 鸟下绿芜秦苑夕,蝉鸣黄叶汉宫秋。
- 长安回望绣成堆,山顶千门次第开。