- 沉沉更鼓急,渐渐人声绝。
- 少小虽非投笔吏,论功还欲请长缨。
- 苦寒行·冰峰撑空寒矗矗
- 冬晚对雪忆胡居士家
- 嘲王历阳不肯饮酒
- 观猎
- 草枯鹰眼疾,雪尽马蹄轻。
- 十二月十五夜
- 腊日宣诏幸上苑
- 兄女曰:未若柳絮因风起。
- 俄而雪骤,公欣然曰:白雪纷纷何所似?
- 即公大兄无奕女,左将军王凝之妻也。
- 腊日
- 侵陵雪色还萱草,漏泄春光有柳条。
- 公大笑乐。
- 回看射雕处,千里暮云平。
- 林表明霁色,城中增暮寒。
- 燕山雪花大如席,片片吹落轩辕台。
- 幽州思妇十二月,停歌罢笑双蛾摧。
- 终南阴岭秀,积雪浮云端。
- 梅雪争春未肯降,骚人阁笔费评章。
- 谢太傅寒雪日内集,与儿女讲论文义。
- 欲将轻骑逐,大雪满弓刀。
- 千山鸟飞绝,万径人踪灭。
- 月黑雁飞高,单于夜遁逃。
- 不知何处吹芦管,一夜征人尽望乡。
- 回乐烽前沙似雪,受降城外月如霜。
- 昼夜乐·冬
- 要知松高洁,待到雪化时。