- 蝶恋花·春江暖涨桃花水
- 山行·野寺分晴树
- 蝶恋花·京口得乡书
- 望江南·闲梦远
- 渡湘江
- 子夜四时歌·春林花多媚
[] [古诗词]
- 绝句漫兴九首·其二
- 春日醉起言志
- 醉翁之意不在酒,在乎山水之间也。
- 初闻征雁已无蝉,百尺楼高水接天。
- 萧萧远树疏林外,一半秋山带夕阳。
- 何以解忧?
- 红了樱桃。绿了芭蕉。送春归、客尚蓬飘。
- 孟尝高洁,空余报国之情;阮籍猖狂,岂效穷途之哭!
- 十旬休假,胜友如云;千里逢迎,高朋满座。
- 男儿有泪不轻弹,只因未到伤心处。
- 无情未必真豪杰。
- 西风多少恨,吹不散眉弯。
- 晚妆欲罢,更把纤眉临镜画。
- 剪不断,理还乱,是离愁。
- 之子于归,远送于野。
- 海压竹枝低复举,风吹山角晦还明。
- 津亭秋月夜,谁见泣离群?
- 冥冥花正开,飏飏燕新乳。
- 其必曰:先天下之忧而忧,后天下之乐而乐乎。
- 蚕丛及鱼凫,开国何茫然!
- 近乡情更怯,不敢问来人。
- 它山之石,可以攻玉。
- 金沙水拍云崖暖,大渡桥横铁索寒。
- 胡瓶落膊紫薄汗,碎叶城西秋月团。
- 因值孤生松,敛翮遥来归。
- 其西南诸峰,林壑尤美,望之蔚然而深秀者,琅琊也。
- 关山难越,谁悲失路之人;萍水相逢,尽是他乡之客。
- 一味相思,准拟相看似旧时。
- 至若春和景明,波澜不惊,上下天光,一碧万顷;沙鸥翔集,锦鳞游泳;岸芷汀兰,郁郁青青。
- 一万年太久,只争朝夕。
- 浣溪沙·和柳亚子先生
- 一唱雄鸡天下白,万方乐奏有于阗,诗人兴会更无前。
- 归去来兮,田园将芜胡不归?
- 秋风入窗里,罗帐起飘飏。
[] [诗词名句]
- 雪拥蓝关马不前。
- 景翳翳以将入,抚孤松而盘桓。
- 忧从中来,不可断绝。
- 又闻子规啼夜月,愁空山。
- 相逢不用忙归去,明日黄花蝶也愁。
- 将军百战身名裂。
- 但为君故,沉吟至今。
- 白兔捣药成,问言与谁餐?
- 呼儿将出换美酒,与尔同销万古愁。
- 燕燕于飞,差池其羽。
- 金猴奋起千钧棒,玉宇澄清万里埃。
- 黄河之水天上来,奔流到海不复回。
- 燕子来舟中作
- 南湖早春
- 宣州送裴坦判官往舒州时牧欲赴官归京
- 春思二首·其一
- 晚晴
- 南乡一剪梅·招熊少府
- 春日杂咏
- 夜奔
- 悲歌行
- 更漏子·送孙巨源
- 千古兴亡多少事?悠悠。不尽长江滚滚流。
- 残雪压枝犹有桔,冻雷惊笋欲抽芽。
- 题鹤林寺僧舍
- 哀江南赋并序
- 但以刘日薄西山,气息奄奄,人命危浅,朝不虑夕。
- 我玩的是梁园月,饮的是东京酒,赏的是洛阳花,攀的是章台柳。
- 云横秦岭家何在?
- 河水清且涟猗。